Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid adiuvas? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Duo Reges: constructio interrete.

• Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
• Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
• An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
• Id enim natura desiderat.

Bork

Stoici restant, ei quidem non unam aliquam aut alteram rem a
nobis, sed totam ad se nostram philosophiam transtulerunt;

1. Contineo me ab exemplis.
2. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
3. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Hunc vos beatum; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Immo videri fortasse. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.

Moriatur, inquit.

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Bork

Quare conare, quaeso.

Recte dicis;

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?