Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Duo Reges: constructio interrete. Nam quid possumus facere melius? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Summus dolor plures dies manere non potest? Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Contineo me ab exemplis. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Verum esto; Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quod iam a me expectare noli.

At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Istic sum, inquit. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Ad eos igitur converte te, quaeso. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc
philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent
sententiae.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Perge porro;
Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Proclivi currit oratio.

Bork: Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Ita credo.: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Immo alio genere;: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork: Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.