Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Duo Reges: constructio interrete. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Simus igitur contenti his.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Falli igitur possumus. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Cave putes quicquam esse verius. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Bestiarum vero nullum iudicium puto.

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Itaque non ob ea solum incommoda, quae eveniunt inprobis, fugiendam inprobitatem putamus, sed multo etiam magis, quod, cuius in animo versatur, numquam sinit eum respirare, numquam adquiescere.

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Urgent tamen et nihil remittunt.
Sed fac ista esse non inportuna;

Quod nisi ita efficitur, quae Theophrastus de fortuna, de
dolore, de cruciatu corporis dixit, cum quibus coniungi
vitam beatam nullo modo posse putavit, vereor, ne vera sint.

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de
moribus.

Sed fac ista esse non inportuna; Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Quo modo autem philosophus loquitur? Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Quibusnam praeteritis?: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Equidem e Cn.: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Frater et T.: Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Negare non possum.: Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Eademne, quae restincta siti?: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Quis negat?: At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.