Paria sunt igitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Que Manilium, ab iisque M. Hos contra singulos dici est melius. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Duo Reges: constructio interrete. Stoici scilicet. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Immo videri fortasse. Dici enim nihil potest verius. Ad eos igitur converte te, quaeso.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non
etiam philosophorum sit.

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat
necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Ita credo.

At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Bork

Quis Aristidem non mortuum diligit?

Ita prorsus, inquam;

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Respondeat totidem verbis.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Primum divisit ineleganter;

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quae sequuntur igitur? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

1. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
2. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
3. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
4. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

• Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
• Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
• Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
• Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
• Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae cum dixisset, finem ille. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Prodest, inquit, mihi eo esse animo.