An hoc usque quaque, aliter in vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istic sum, inquit. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Age sane, inquam. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Duo Reges: constructio interrete. Bork Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent. Quid de Pythagora? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis.

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Hoc non est positum in nostra actione. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Bork: Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Bork: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Bork: Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.
Bork: Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Vos ex his tam dissimilibus rebus non modo nomen unum -nam
id facilius paterer-, sed etiam rem unam ex duabus facere
conamini, quod fieri nullo modo potest.

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum
appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium
noluisse;