Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Erat enim Polemonis. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Duo Reges: constructio interrete.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Ubi ut eam caperet aut quando?
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Bork: Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Si quae forte-possumus.: Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Bork: Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Zenonem roges;: Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum
habeat, abstinet se ab iniuria.

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam
magis hortatur quam superiora omnia.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Et tamen tantis vectigalibus ad liberalitatem utens etiam sine hac Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Torquatus, is qui consul cum Cn. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Sed ego in hoc resisto; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Sed quod proximum fuit non vidit. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Sumenda potius quam expetenda. Ecce aliud simile dissimile.