Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Duo Reges: constructio interrete. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Bork: At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Bork: Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Memini vero, inquam;: Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Negare non possum.: Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Bork: Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Quod equidem non reprehendo;
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Itaque prima illa commendatio, quae a natura nostri facta
est nobis, incerta et obscura est, primusque appetitus ille
animi tantum agit, ut salvi atque integri esse possimus.

Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed
esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo.