Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Quid de Pythagora? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Duo Reges: constructio interrete. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Non est igitur voluptas bonum. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Quis hoc dicit?
Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Bork

Quae cum dixisset, Explicavi, inquit, sententiam meam, et eo quidem consilio, tuum iudicium ut cognoscerem, quoniam mihi ea facultas, ut id meo arbitratu facerem, ante hoc tempus numquam est data.

Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video
compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore
perceptarum voluptatum;

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Sed ille, ut dixi, vitiose. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
Sed ad illum redeo.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Sed ad illum redeo.
Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;

Etiam beatissimum?: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Respondeat totidem verbis.: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Bork: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Nulla erit controversia.: Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Numquam facies.: Tenent mordicus.

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Praeteritis, inquit, gaudeo. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?