Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quo igitur, inquit, modo? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Duo Reges: constructio interrete. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Frater et T. Frater et T. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Sed haec in pueris; Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Hunc vos beatum;
Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos
quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.

Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus
intellegere quid sit bonum.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Ubi ut eam caperet aut quando? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Recte, inquit, intellegis.

Quibusnam praeteritis?: Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Qui convenit?: Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Scrupulum, inquam, abeunti;: Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Peccata paria.: Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Consequens enim est et post oritur, ut dixi.
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?